Mε εκτενές ρεπορτάζ το περιοδικό Art22 παρουσιάζει μεταξύ άλλων την επι πτυχίω καλλιτέχνιδα, Αφροδίτη Γκρίζη, την εικαστική ομάδα Εν φλώ και τους διδασκοντες του Τεετ Χάρη Κοντοσφύρη, Έκτορα Παπαδάκη και Δήμητρα Σιατερλή

Υπόσχεση για καλύτερες μέρες από την Art Athina δηλώνει με εκτενές ρεπορτάζ το περιοδικό Art22

   Οι Έλληνες αγαπούν και στηρίζουν την Τέχνη. Κι αυτό φάνηκε για μια ακόμη φορά καθώς χιλιάδες άνθρωποι κατηφόρισαν προς το Παλιό Φάληρό για να περιηγηθούν και να χαρούν την κορυφαία γιορτή τέχνης, την Art – Athina.Το κλειστό του ΤαεΚβοΝτο με τη μεγάλη εικαστική διοργάνωση αποκτά μια άλλη οντότητα και γίνεται σημείο αναφοράς για τους ανθρώπους της τέχνης που στην καρδιά της κρίσης επιμένουν να αντιστέκονται και να δημιουργούν.

Η είσοδος μέσα από την εγκατάσταση του Ντίνου Ναυρίδη, προϊδέαζε για τα όσα έμελλε να δούμε. Σε ένα υποφωτιζόμενο χώρο το πάτωμα έμοιαζε να κυλά προς την αντίθετη φορά και ενώ προχωρούσες μπροστά σου δημιουργούσε την εντύπωση ότι πηγαίνεις πίσω.
Στον κυρίως χώρο της έκθεσης 26 ελληνικές αίθουσες τέχνης και 15 ξένες παρουσίασαν τις δημιουργίες περίπου τριακοσίων καλλιτεχνών – συνεργατών τους. Περιμετρικά 48 πλατφόρμες    από 15 χώρες  -επιμέλεια Άρτεμις Ποταμιάνου – φιλοξένησαν τις δουλειές επτακοσίων καλλιτεχνών όπως αυτή παράγεται μέσα από ομαδικές πρωτοβουλίες σε αναζήτηση κοινών λύσεων σε εικαστικά ερωτήματα.

————
Αριστερά: Η κ. Γραμματοπούλου, υποδέχεται τον πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλο, στα εγκαίνια της Art Athina————
Η πρόεδρος του ΔΣ του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αιθουσών Τέχνης Γιάννα Γραμματοπούλου στο καλωσόρισμά της αφού τόνισε την επιτυχία της Art-Athina να αποκτήσει θεσμική και οικονομική αυτάρκεια, επισήμανε την εμπιστοσύνη που δείχνει το φιλότεχνο κοινό στην κορυφαία διοργάνωση τέχνης γεγονός που ενθαρρύνει τις ελληνικές αίθουσες τέχνης για διαρκή συμμετοχή και βελτίωση των προσπαθειών τους, αλλά και την προσέλκυση κορυφαίων ξένων αιθουσών τέχνης.
 «Πολλά έχουν αλλάξει στη σύγχρονη τέχνη και στην αγορά της, πολλά έχουν αλλάξει και στη ζωή μας, στην καθημερινότητα, στη θέση μας στην Ευρώπη και τον κόσμο. Παρόλα αυτά η καλλιτεχνική δημιουργία έχει μπει σε νέες βάσεις με μια ενδυνάμωση της δημιουργίας και εξωστρέφειας…» τόνισε ο γενικός διευθυντής της Art-Athina Αλέξης Κανιάρης και σημείωσε: «Η Art–Athina έχει ως ενεργό ρόλο να προβάλει όσο γίνεται περισσότερο τη δημιουργικότητα, να δώσει κίνητρα και να δημιουργήσει επαφές σε Ελλάδα και εξωτερικό…».

 

Άγγελος Αντωνόπουλος, περί τυφλότητας (Αγκάθι)

Την καταλυτική δύναμη της εξουσίας απέναντι στον απλό άνθρωπο προσπάθησε να αποτυπώσει στη θαυμάσια εγκατάστασή του ο Άγγελος Αντωνόπουλος, ζωγράφος – καθηγητής στην ΑΣΚΤ. Η εγκατάσταση εκτείνεται σε όλο το χώρο της γκαλερί Αγκάθι του Γιώργου Καπράλου. Το έργο «Περί τυφλότητας» είναι βασισμένο στο βιβλίο του πορτογάλου Ζοσέ Σαραμάγκου.

Το έργο διαπραγματεύεται την έννοια της εξουσίας έχοντας βασικά δύο στοιχεία. Το πρώτο είναι το κέλυφος της γερμανικής βουλής, Bundestag, που λειτουργεί στο έργο σαν ντεκόρ της εξουσίας γιατί αυτό που συμβαίνει μέσα δεν το ξέρουμε, το αγνοούμε. Σαν ντεκόρ, σαν σκηνικό βλέπουμε μόνο τη λαμπερή όψη της εξουσίας. Το στοιχείο αυτό λειτουργεί σε σχέση με τα τρία πορτρέτα που αναφέρονται πάλι σε ανθρώπους που ασκούν την εξουσία. Κρατώντας το άσπρο κολάρο που διαχρονικά είναι σύμβολοεξουσίας και σβήνοντας το πρόσωπο γιατί η εξουσία είναι απρόσωπη, κρατώ μόνο το βλέμμα∙ το βλέμμα που σε διαπερνά, που σε ελέγχει, είναι ουσιαστικά το βλέμμα της εξουσίας.
Σε αντιδιαστολή με την εξουσία στην απέναντι γωνία συναντάμε τον άνθρωπο. Ουσιαστικά γίνεται   τοτέμ,  κομμάτι ενός μηχανισμού με βγαλμένα τα μάτια, χωρίς το χαρακτήρα του, άβουλο. Είναι ο  άνθρωπος που έχει υποστεί τα πάνδεινα από την εξουσία. Αυτός ο άβουλος άνθρωπος κρεμασμένος αιωρείται στο χώρο.
Επίσης σε όλο το εύρος του χώρου συναντάμε μεγεθυντικούς φακούς εκ των οποίων άλλοι περιστρέφονται και άλλοι μένουν ακίνητοι. Είναι φακοί από τους οποίους δεν βλέπεις και δεν μπορείς να δεις τίποτε.  Έχεις την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να προσεγγίσεις τα πράγματα, αλλά τελικά δεν μπορείς να δεις τίποτε. Είναι η ψευδαίσθηση της πληροφορίας. Ενώ βλέποντας το φακό πιστεύεις ότι μπορείς να διεισδύσεις σε μια πληροφορία, διαπιστώνεις ότι το όργανο αυτό είναι άχρηστο. Ουσιαστικά αυτοακυρώνεται ως εξάρτημα της εξουσίας.

Γιάννης Βαλυράκης  οι ήρωες που αγαπήσαμε

Ήρωες μέσα από κινηματογραφικές αφίσες ή εικονογραφημένες ιστορίες συναντάμε στο περίπτερο τηςγκαλερί Έρση όπου εκθέτει ο Γιάννης Βαλυράκης.  Η pop art, η art nouveau, η street art είναι κινήματα που επηρέασαν τη δουλειά του. Με το πάθος της νιότης μιλά για τη δουλειά του, για τις τεχνικές του, μας εξηγεί γιατί εγκατέλειψε το εργαστήριο του στην Αγγλία για να εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα.  Ο Γιάννης Βαλυράκης μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην αρχιτεκτονική   έκανε σπουδές  πάνω στις Τέχνες και το Design (unoTpocpia) στο Loughborough School of Arts στην Αγγλία και Οπτικών Τεχνών (Visual Arts) στο South Nottingham College. Ο μεταπτυχιακός του τίτλος είναι στην Απεικόνιση και Εικονογράφηση (ΜΑ in 2D & 3D Visualization).

DEPO DARM, οδός Σκοπευτηρίου

Μια από τις νεώτερες αθηναϊκές γκαλερί που δραστηριοποιείται στην Καισαριανή, οδός Σκοπευτηρίου, παρουσιάζει μια σειρά από εντυπωσιακά έργα των Γιώργου Τσεριώνη, Ινώ Βαρβαρίτη, Δημήτρη Λάμπρου, Χριστίνας Μητρέντσε και Εύας Μαραθάκη.

 

 

Asian Art Works Busan, από το μακρινό Πεκίνο

Η Θάλεια Βραχοπούλου παρουσιάζει τη γκαλερί Asian Art Works Busan, από το Πεκίνο. Η δρ. Θάλεια Βραχοπούλου έχει ειδικευθεί με την τέχνη της Άπω Ανατολής και εξηγούσε στους επισκέπτες του περιπτέρου τις τεχνικές και τις επιρροές των καλλιτεχνών. Εξέθεσαν οι Bong Jung Kim, Joo Hyun Kang, Seongjin An, Xin Song, Shih Pao Lin, Tang Wei Hsu.

Το μπλε του ουρανού, στην Artzone42

Η Τζωρτζίνα Θέου μας υποδέχεται στο περίπτερο της ArtZone42, όπου φιλοξενούνται οι καλλιτέχνες Αρετή Κλουτσινιώτη, Πένη Μαναβή,  Αλέξης Σπαθούλας,  Αστέριος Τόρης και ο Ηλίας Τσακμάκης. 
Το μπλε και οι αποχρώσεις του συνδέονται άμεσα με την εικόνα του καθαρού ουρανού και της βαθιάς θάλασσας. Τυπικά ουράνιο χρώμα, στοιχείο ηρεμίας, θεωρείται χρώμα αρμονίας, εμπιστοσύνης και ελευθερίας. Η Μεσόγειος, εφόσον ήταν δυνατό να χαρακτηριστεί με ένα συγκεκριμένο χρώμα, αυτό σίγουρα θα ήταν το μπλε.
Στην αρχαία Αίγυπτο το μπλε προστάτευε από το κακό στη μετά θάνατον ζωή, στην αρχαία Ρώμη θεωρούνταν χρώμα βαρβαρικό, ενώ στη Μεσαιωνική Ευρώπη σηματοδοτούσε δύναμη.
Οι ζωγράφοι του 19ου αιώνα το χρησιμοποιούσαν για να αποτυπώσουν στον καμβά συναισθήματα και ψυχικές διαθέσεις.
Το χρώμα αυτό έχει συνδεθεί κατά καιρούς με την αθανασία και την πνευματικότητα αλλά και με την αποκάλυψη και την αγνότητα.
Επιπλέον, οι γαλάζιες αποχρώσεις είναι συνυφασμένες με τη συμπαντική έλξη.
Οι πέντε καλλιτέχνες,  δημιουργούν, ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό στυλ, έργα που περιλαμβάνουν μπλε χρώμα ή που το δηλώνουν υποσυνείδητα, μέσω των θεμάτων τους.
Ούτως ή άλλως, η χρωματική παλέτα του μπλε της θάλασσας και του ουρανού που μας περιβάλλει δεν είναι παρά μια εντυπωσιακή ψευδαίσθηση, πολλές φορές όπως ακριβώς και η ‘πραγματικότητα’ που μας προσφέρει η ζωγραφική και η γλυπτική τέχνη.

Ονειρικά Ταξίδια

Ο Νίκος Κρανάκης στον Αστρολάβο, εκθέτει ένα από τα 16 έργα της σειράς «Πολιτείες στη ζώνη του REM».  Ο καλλιτέχνης μέσα από τα «παράθυρα του υποσυνείδητου» έχει επισκεφθεί  και περιηγηθεί σε 16 πόλεις. Κατά κάποιο τρόπο αγγίζει τα όνειρά του. Αναπαράγει την ατμόσφαιρα της πόλης που λαχταρά να επισκεφθεί, την πόλη που ονειρεύεται να υπάρχει. Τα έργα του μοιάζουν με χειροποίητες φωτογραφίες, με ονειροκατασκευές σε ένα κόσμο της φαντασίας.
Στον Αστρολάβο επίσης η Αριάδνη Βιτάσταλη παρουσιάζει μια σειρά έργων μικτής τεχνικής όπου το κύριο χαρακτηριστικό είναι η αναφορά στην αμεσότητα και την αθωότητα που χαρακτηρίζουν την παιδική ζωγραφική και συνακόλουθα την παιδικότητα και τη δυνατότητα να ονειρευτεί ο καθένας από εμάς.
Επίσης στον Αστρολάβο εξέθεσαν οι  Ευρυδίκη Καλλιμάχου, Αντώνης Παπαδόπουλος, Φαίδων Πατρικαλάκις, Γιάννης Λασηθιωτάκης,  Κάτια Βαρβάκη, Έλενα Παπαδημητρίου

Mihalarias Art, Χρύσα

Εντυπωσιακό, δεν μπορούσε να είναι αλλιώς, το περίπτερο της Mihalarias Art, που παρουσιάζει αποκλειστικά έργα της Χρύσας.
 

Στοχασμός και Τεχνολογία στον Τεχνοχώρο

Χαρακτικά, γλυπτά και ζωγραφικά έργα εκθέτει ο Χρήστος Σανταμούρης δημιουργώντας μια εντυπωσιακή έκθεση στο περίπτερο του Τεχνοχώρου. «Οι ιδέες που γονιμοποιούν το στοχασμό μου και ενσαρκώνονται στη δουλειά μου, είναι ο χρόνος και η σχέση του με τον άνθρωπο. Ο χρόνος ο ανθρώπινος και ο χρόνος ο αιώνιος. Είναι η συνάντηση του άυλου και ύλης, του φωτός και της πραγματικότητας, που μαζί γνέθουν το ίδιο νήμα του άπειρου και του πεπερασμένου…» μας λέει ο καλλιτέχνης για τη δουλειά του.

Η Αγγέλικα Κοροβέση παρουσιάζει στον Τεχνοχώρο, την «κοσμική δίοδο», ένα ηχητικό γλυπτό από ανοξείδωτο χάλυβα, νίκελ, μπρούτζο, ήχο και φως. Γι αυτό το γλυπτό μας λέει: «Η Κοσμική δίοδος είναι αμφίδρομη σχέση Γνώσης – Άγνοιας. Είναι η ερώτηση και η γέφυρα προς το Άλλο. Η κάθετη και αμφίπλευρη κυκλική ροπή της σύνθεση είναι το ταξίδι του νου στο χρόνο, στο διαφορετικό, το εξαιρετικό, το Άλλο. Ο δίπολος άξονας του έργου με τις κατοπτρικές ψευδαισθήσεις του ξεκινά από το κέντρο της γης και συνεχίζεται ατέρμονο βάθος του σύμπαντος, συμβολίζοντας την ερωτηματική σκέψη. Τα κλειδιά προς το δρόμο της συνειδητότητας είναι οι λέξεις…».

Η Δήμητρα Χανιώτη μέσα από έργα μικτής τεχνικής αποπειράται να εισάγει έναν επίκαιρο πολιτικο- κοινωνικό προβληματισμό, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει μέσω της ελευθερίας της τέχνης αθέατες πλευρές της ουσιαστικής πραγματικότητας… Η επιλογή μικτής τεχνικής στα έργα και η χρήση ετερόκλητων υλικών, υπερασπίζεται την επιλογή της διάσπασης της φόρμας και των ορίων που αυτή ορίζει, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο μια εναλλακτική εικαστική προβληματική με πολλούς αποδέκτες.

Για την Αφροδίτη Γκρίζη οι όροι φοιτητή καθηγητή αντιστρέφονται ή γίνονται παράλληλοι. Η καλλιτέχνιδα, φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλώρινας, επιλέγει να εκθέσει δίπλα στη δουλειά της και ένα έργο του καθηγητή της Χάρη Κοντοσφύρη, ανοίγοντας έτσι ένα εικαστικό διάλογο με το δάσκαλό της. Μια απόπειρα που την συναντήσαμε στον Τεχνοχώρο. Η Αφροδίτη με αφετηρία την οπτική πραγματικότητα, δημιουργεί δύο κόσμους που φαίνονται διαφορετικοί, όμως ενώνονται και συμπληρώνει ο ένας τον άλλον. Ζωγραφική σε μετάξι και σχέδιο σε ριζόχαρτο, συνθέτουν μια ελλειπτική αφήγηση.

Τα ταξιδεμένα γλυπτά του Κωστή Γεωργίου

Κάποια από τα έργα του Κωστή Γεωργίου που είδαμε στην Art Athina παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο διακεκριμένος εικαστικός μας υποδέχτηκε στο περίπτερο της ALPHA CK GALLERY όπου παρουσίασε μνημειακά γλυπτά και ζωγραφικά έργα. Τα έργα  αποτελούν μέρος της μεγάλης. έκθεσης OPUS OMEGA που ταξίδεψε στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. Η έκθεση συνέπεσε με τη μεγάλη ατομική του έκθεση στην MX GALLERY στο Μόντρεαλ του Καναδά, την οποία   προλογίζει ο Ελληνιστής καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ Jacques Bouchard.

Εικαστικος Κύκλος, Κόψε την ομορφιά μ´ ένα μαχαίρι

Δυο εκθέσεις φιλοξένησε ο Eικαστικός Kύκλος στην Art Athina, του Παναγιώτη Σιαγκρή και τουΚωνσταντίνου Τόλη.

Με αφορμή τα έργα τους, ο Μάνος Στεφανίδης γράφει:

Schreckliche Schönheit
Παίρνε την ομορφιά όπου την βρίσκεις
Άρπαξε τώρα ό, τι αύριο θα είναι σκόνη.
Παίρνει καιρό, μα και το φως πεθαίνει
Τα μάτια σου δόντια του καρχαρία
Το βλέμμα σου βλέμμα του λύκου.
Μυρίζει αίμα η ομορφιά.

Κόψε την ομορφιά μ´ ένα μαχαίρι
Κοψ´ την με τα δόντια
Ως να ματώσει
Πρώτα η πληγή κι έπειτα
Όλα τα άλλα…

Es ist auf jedenfall schwierig
Ο Έρωτας, μικρός αλήτης
Δεν καταδέχεται λύπες,
Συγγνώμες κι άλλες ανοησίες.
Αυτός μόνο να τιμωρεί
Ξέρει…

Υ.Γ. Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στον ρεαλισμό και την πραγματικότητα. Ας πούμε πως ο πρώτος είναι, ως καλλιτεχνική έκφραση, ο ξεδιάντροπος εκμεταλλευτής της δεύτερης.
Αν θέλετε να δείτε κατάματα την πραγματικότητα, χωρίς την διάθλαση των ψευδορεαλισμών, ονειρευτείτε την.

Μάνος Στεφανίδης
5 Μαΐου 2015 – Βερολίνο

Περιτεχνών, νεανική πρόταση

 

Η οικογένεια της Καπλανών

 Ο καλλιτέχνης και το μοντέλο του. Ο Τίμος Μπατινάκης και ο Γιάννης Αδαμάκης μας υποδέχονται στο περίπτερο της Καπλανών με φόντο τον πίνακα του Τίμου, όπου απεικονίζεται ο Γιάννης . Όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο Γιάννης Αδαμάκης για ένα δίμηνο περίπου επισκεπτόταν συχνά το εργαστήριο τουΤίμου Μπατινάκη και καθόταν στην πολυθρόνα του μοντέλου, μέχρι να ολοκληρωθεί ο πίνακας.

Παντελής Τάτσης: Όταν υπάρχει μεράκι…

 

SIMULACRUM: η ομάδα που εμπνέεται από το βουβό κινηματογράφο

Στις πλατφόρμες με την επιμέλεια της Ήρας Παπαποστόλου η ομάδα SIMULACRUM παρουσιάζει τη    σειρά έργων METROPOLIS που εμπνέεται από τη θρυλική βουβή κινηματογραφική ταινία επιστημονικής φαντασίας. Η ταινία METROPOLIS γυρίστηκε στη Γερμανία σε σκηνοθεσία του Φριτς Λανγκ και η πλοκή του εκτυλίσσεται σε μία μεγάλη βιομηχανική πόλη του μέλλοντος, με τις διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, τους εργάτες και τις μηχανές και σε έναν χρόνο που είναι διαφορετικός για τον κάθε πρωταγωνιστή. Η ομάδα SIMULACRUM εμπνέεται τόσο από την ατμόσφαιρα της ταινίας όσο και από τα μηνύματα που θέλει να περάσει και φτιάχνει έργα που συνθέτουν μια σύγχρονη εκδοχή της METROPOLIS και που εμπεριέχουν μια αλλόκοσμη μυστηριακή αίσθηση που αποπνέεται από την ταινία. Συμμετέχουν οι Λεωνίδας Γιαννακόπουλος,Θεόφιλος Κατσιπάνος, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Μιχάλης Ζαχαρίας, Τάσος Μισσούρας.

Δυο προτάσεις με ισχυρή σφραγίδα

Ο Δημήτρης Φόρτσας ως πυρήνα της δουλειάς του έχει την ανάδειξη της δύναμης της φύσης. Όπως ανέφρε σε πρόσφατη συνέντευξη του στο art22.gr «… ήθελα να τονίσω την εσωτερική δύναμη των ραμμάτων και την ενέργεια που εκδηλώνεται από τα μέσα προς τα έξω. Πάνω σ’ αυτήν την ιδέα προστέθηκε και η έννοια της μετάλλαξής από μια κατάσταση σε μια άλλη, καθώς επίσης και ιδέες όπως ο διάλογος των αντιθέτων, το κενό και το πλήρες, το μικρό και το μεγάλο, το πανομοιότυπο και το διαφορετικό και ο αέναος κύκλος της ζωής». Στην Αrt Athina παρουσιάζει και έργα του ζωγραφικής.
Ο Πασχάλης Αγγελίδης τριάντα χρόνια μετά την πρώτη του έκθεση  παρουσιάζει μια σημαντική σειρά έργων στην Art Athina στο περίπτερο της ArtoWer Agora. «… O Αγγελίδης ζωγραφίζει εικόνες αγαλμάτων που δεν χρησιμεύουν για μέτρο ομορφιάς του φυσικού προτύπου, όπως θέλει ο αρχαίος κόσμος, αλλά για μέτρο σύγκρισης της ψυχαναλυτικής ερμηνείας, που επιβάλλει η σχετικότητα και η στιγμή στα μέλη της σύγχρονης κοινωνίας … Ο καλλιτέχνης επιτηδευμένα απομονώνει και αυτονομεί την ακινησία των αρχαίων αγαλμάτων, γιατί είναι ποτισμένη με διάρκεια. Στη συνέχεια μεταβιβάζει σ ΄αυτά ανθρώπινα αισθήματα και δημιουργεί απροσδόκητα μια θεατρική σκηνή που κυριαρχεί ο εξομολογητικός μονόλογος» γράφει για τον καλλιτέχνη ο ιστορικός τέχνης – καθηγητής Γιάννης Κολοκοτρώνης.

Γκαλερί Παπατζίκου, η δυναμική ομάδα

 

Γκαλερί Έκφραση – γιάννα γραμματοπούλου

Μνήμες Μικράς Ασίας από τους Εν Φλω. Πώς ένα μικρό μουσείο γίνεται πυρήνας πολιτιστικού, κοινωνικού και ιδεολογικού προβληματισμού

 Η όλη εικαστική πρόταση των ΕΝ ΦΛΩ αφορά στη δράση που θα πραγματοποιήσουν τον Σεπτέμβριο στο Μουσείο Μικρασιατικού Πολιτισμού Αιγάλεω, όπου διαφορετικοί καλλιτέχνες θα δομήσουν με το έργο τους μια ολότητα, εμπνεόμενοι από το πολυποίκιλο υλικό που θα αντλήσουν από το Μουσείο. Ουσιαστικά, η δράση στην Art Athina 2015 λειτούργησε ως προάγγελος αλλά και γέφυρα που συνδέει τις δύο δράσεις, τους δύο τόπους, αλλά και την ανθρώπινη εμπειρία, λειτουργώντας σαν πλατφόρμα διεύρυνσης και ανταλλαγής απόψεων. Επιδίωξη να φανεί πώς ένα μικρό Μουσείο, όπως το Μικρασιατικού Πολιτισμού του Αιγάλεω, που αποτελεί, στην ουσία, έναν μικρό πυρήνα ιστορικού υλικού, αλλά και κοινωνικής ευαισθητοποίησης, μπορεί να αποτελέσει  έναυσμα για να γίνει ένας μεγαλύτερος διάλογος που να αφορά έναν πολιτικό, κοινωνικό, ιδεολογικό και πολιτιστικό προβληματισμό. Στόχος, δηλαδή, είναι η διάχυση, η διεύρυνση και η δημιουργία ενός δικτύου Τέχνης, ιστορίας, συνομιλίας, αλλά και ανθρωπιάς…

Εικόνες τυπωμένες, ζωγραφιές μνήμης, φωτογραφίες ανθρώπων που έζησαν στην Μικρά Ασία, τυπωμένες σε κομμάτια πανί  μεταφέρθηκαν στην  Art Athina, ράβονταν   επί τόπου μεταξύ τους από τους ΕΝ ΦΛΩ και από γυναίκες του συλλόγου των Μικρασιατών «Νέες Κυδωνίες»  που στηρίζουν το Μουσείο του Αιγάλεω, δημιουργώντας, έτσι ένα μεγάλο patchwork. Εννοιολογικά και σημειολογικά μιλώντας, η ίδια η πράξη  παραπέμπει στη συρραφή των εικόνων που συνδέονται με ανθρώπινες ιστορίες και όλες μαζί δομούν ένα όλον, που δεν είναι άλλο από την ανθρώπινη ιστορία, όπως τα pixels δομούν μια εικόνα, όπως τα κύτταρα έναν οργανισμό. Η συρραφή αυτή,  παραπέμπει και στο χθες με το σήμερα, στην μέθεξη των εμπειριών των προγόνων και των απογόνων, αλλά και στην παράθεση της μνήμης με σκοπό τον εξαγνισμό…

Ένα τείχος συσσωρευμένων κρεμασμένων ενδυμάτων εποχής λειτούργησαν ως οχυρό προστασίας της συνεχούς δράσης στο περίπτερο ΕΝ ΦΛΩ  της πλατφόρμας ΑRT ATHINA 2015. Ο θεατής έπρεπε  να εισδύσει στο δρώμενο να συμμετέχει στον κερασμό  και να κερδίσει, μαντεύοντας λέξεις κλειδιά το δικό του κομμάτι «μικροϊστορίας».
Για την ολοκλήρωση της εγκατάστασης το ΔΕΠΕΘΕ Κοζάνης παραχώρησε στους Εν Φλω κουστούμια από θεατρικές παραστάσεις.