Εκθέσεις 1ου Εργαστηρίου στη Στέγη Φιλοτέχνων Φλώρινας Οραματικό/Μεταφυσικό, Δομικό, Ερμηνεία της Φύσης Το επιμελητικό κείμενο του Θωμά Ζωγράφου
Mε αφορμή τρεις παράλληλες εκθέσεις των φοιτητών/τριών του 1ου εργαστηρίου του Τ.Ε.Ε.Τ Φλώρινας στο Μ.Σ.Τ.Φ. σκέψεις για την Ερμηνεία της Φύσης, το Δομικό και το Οραματικό – Μεταφυσικό.
«Οι νόμοι, που στην πορεία της τέχνης έγιναν όλο και περισσότερο αποφασιστικοί είναι οι μεγάλοι κρυμμένοι νόμοι της φύσης που η τέχνη καθιερώνει στις δικές της διαμορφώσεις. Είναι απαραίτητο να τονίσουμε ότι αυτοί οι νόμοι κρύβονται περισσότερο πίσω από την επιφανειακή άποψη της φύσης». Πιτ Μόντριαν «Η Πλαστική Τέχνη και Αγνή Πλαστική Τέχνη»
Η Ε ρ μ η ν ε ί α της Φ ύ σ η ς, που θα μας απασχολήσει εδώ, εκλαμβάνεται και ως αφορμή για να κατανοήσουμε μια πορεία που θα μας οδηγήσει στο Δομικό αλλά και στο Οραματικό – Μεταφυσικό. Ταυτόχρονα όλο το κείμενο δομείται με κέντρο την ερμηνεία της φύσης, συμπεριλαμβάνοντας στην οπτική του και τις παραπάνω έννοιες. Η αναγκαιότητα επιλογής αυτής της οδού έχει σαν σκοπό να φανερώσει τον κοινό τόπο των παραπάνω εννοιών που δεν είναι άλλος από την ίδια τη Φύση. Όχι μόνο για την παρούσα στιγμή, ούτε για τις προθέσεις ή τις ανάγκες του κειμένου, η Φύση γίνεται το ενωτικό – ενοποιητικό στοιχείο, και επιπλέον ε ί ν α ι η βαθύτερη ουσία των εννοιών αυτών, καθώς δ ι α ρ κ ώ ς ζουν εντός της.
Θα ήταν παράλειψή μας – και πρέπει να το αναφέρουμε εδώ στο ξεκίνημά μας – να αποκομίσει κανείς την εντύπωση πως η ερμηνεία της φύσης είναι μόνο έργο της Τέχνης και των καλλιτεχνών. Η ερμηνεία της, είναι και έργο της Επιστήμης και των επιστημόνων. Σίγουρα μας είναι οικεία τα όσα προσέφερε η επιστημονική ερμηνεία της φύσης αιώνες τώρα, αλλά κυρίως η ερμηνευμένη από τη σύγχρονη επιστήμη φύση, μας αφήνει την εντύπωση ενός ατελεύτητου θαύματος και μίας διαρκούς αποκάλυψης.
